تصویر یک رویا
چقدر فرصت برای با هم بودن کمه
انگار نه انگار یک عمر زندگی کردیم
همین دیروز بود انگار
خوشحال و سر مست محکم کوبید روی زانوهام و گفت فامیلیم با هم مثلا، بیشتر همدیگه رو ببینیم.
دیداری در کار نبود.
خبر بعدی خبر مرگش بود.
چقدر فرصت برای با هم بودن کمه
انگار نه انگار یک عمر زندگی کردیم
همین دیروز بود انگار
خوشحال و سر مست محکم کوبید روی زانوهام و گفت فامیلیم با هم مثلا، بیشتر همدیگه رو ببینیم.
دیداری در کار نبود.
خبر بعدی خبر مرگش بود.
منم امروز یه خبر مرگ شنیدم البته از آشناها بود و البته از همون البته گفتنم معلومه چقدر روم تأثیر گذاشته!
آی گلهای فراموشی باغ
مرگ از باغچه خلوت ما میگذرد داس به دست
و گلی چون لبخند
میبرد از بر ما...
یاد همه رفته ها به خیر
البته من تازگی یادش افتادم
مرگش مربوط به گذشته اس
سلام
انا لله و انا الیه راجعون
اولن
و کوتاه و زیبا بود
دومن
کوتاه و زیبا و تامل برانگیز ....
خوش باشی و پر عزت برقرار
سلام . . .
البته به شما هم میگم که بنده خدا خیلی وقته فوت کرده..
به دلایلی یادش افتادم
ممنون
تقریبن بی ربط با یادداشتت:
من تا می تونم از زیر خداحافظی با آدمها در میرم. اگر هم در نرم سعی می کنم توی چهره شون نگاه نکنم. خیلی وقتا در هنگام خداحافظی می دونم که ما دیگه هم دیگه رو نمی بینیم. حالا نه این که دو روز بعدش یکیمون بمیره. مثلن اون میره خارج که دیگه بر نگرده. البته در بهترین شکلش اینه.
من برعکس دوس دارم این فرصتو داشته باشم باهاشون خداحافظی کنم. به خصوص در مورد کسایی که ممکنه از دستشون بدم.
فک کنم بار سنگینی باشه برای آخرین بار ندیدن دوست مریضت.
خارجیا که برن خارج. شاید نشه در آغوششون گرفت ولی هم میشه صداشونو شنید هم الان دیگه تصویر.
حالا یه چند وقت دیگه یه فضای مجازی هم درست می کنن هر کی واسه خودش یه آواتار درست میکنه مشکل در آغوش کشیدنم حل میشه.
اون خارج میره کامل نبود. ینی کامل نشد. کاملش اینه که بره خارج و سه سال بعدش بمیره.
در یه همچین موردی من جزو آرزوهامه که بتونم از طرف خداحافظی کنم.
اونی که میخواد بره خودش باید بیاد خداحافظی دیگه.من مشکل ندارم پس.