رویای رمانتیک

از خودم می پرسم من اینجا چی کار می کنم. این حس عجیب...

یکهو ناغافل به خودت میای و نمی دونی برای چی و چطور اینجایی که الان هستی قرار گرفتی. مثل اینکه خواب بوده باشی و در حال دیدن رویایی، کابوسی چیزی، دستی نوازشی بوسه ای آغوشی مشتی لگدی چیزی، تو رو از خواب بیدار میکنه. 

بعد، این توِ از خواب بیدار شده از خودش می پرسه من اینجا چه کار می کنم. زمان میگذره و هر چی منتظر مشتو لگدو و باقی قضایا میشی، ضربه متکایی یا حتی فریاد پاشو بسه دیگه ای بلکم از این کابوس بیدارشی، تلخی لِمون لایک* قضیه تو رو وادار به زدن یه لبخند تلخ میکنه.

من اینجا چی کار می کنم.

پ.ن ۱ - ابرهای همه عالم شب و روز  در دلم می گرید

پ.ن ۲ - گلچهره مپرس آن نغمه سرا از تو چرا جدا شد/ گلچهره مپرس پروانه تو بی تو کجا رها شد... مپرس ...

Lemon Like*

http://hashoot.blogsky.com/1390/09/29/post-19/

پیرهن سیاه

پیرهن سیاه من کجا و پیرهن سیاه تو کجا. روی سیاه من کجا و ماه درخشان تو کجا.

نیت من کجا و نیت تو کجا. 

باید از  خارجین م‍َحرمش باشی و در مُحرمش باشی که تا خودت را با پیراهن به اجبار سیاهت در آینه نبینی یادت نیاید محرم است.لبخند بزنی بابت این یادآوری و نیت کنی قربة الی الله.

اینبار دقت کردم، خیلی ها سیاه می پوشند. به قول کلیشه های تلویزیون:

 همه آمده بودند.

پ.ن: چیز دیگه ای نداشتم بپوشم :-\ 

پاک شدی؟

دنیای معمولی:

تا خاک نشی پاک نشی*

دنیای سیمانی:

تا خاک نخوری پاک نشی

پ.ن: 

* سید به پهلوون قلیچ بعد از باختنش 

قطوفها دانیه؟

کارنامه ما که همچین محکم میدن به دستمون و بعد تو اون لحظه من موندم اگه اون زیگیل بچگیم رو دست راستم نباشه با اون همه هول و تکونی که به آدم وارد میشه از کجا بفهمم به زور دادن به دست راستم یا خودم مرام گذاشتم با دست چپ گرفتم که یه وقت سه نشه پیش بقیه ما رو با اینهمه تجدیدی با پارتی بازی میخوان ببرن ددر دودور.

پرواز مردنی است

بر فراز فن های گریت کولر، پرواز هم مردنی است چه برسد به پرنده.

پ.ن: جزییاتش بماند برای خودم

پ.ن ۲: دردناک و تهوع آور

پ.ن ۳: با احتیاط وارد شوید